Geliştiren Öyküler ( HAFIZANIN İHTİŞAMI )

HAFIZANIN İHTİŞAMI Yavuz Sultan Selim Han zamanında bir şair yeni yazdığı şiirini pek beğenmiş ve sultana okumak dilemiş. Tabii o zamanlar gerçek sanatkara çok kıymet verildiği için, kısa zamanda huzura kabul edilmiş. Selim ilan'ın yanında Hasan Can ve diğer vezirlerde varmış. Şair zat, heyecandan sesi titreyerek şiirini okumuş bitirmiş, sonra da padişaha bakmış. Yavuz Selim Han hiç tereddüt etmeden: 'Ama ben bu şiiri biliyorum.' deyince, adamcağız şaşırmış. 'Nasılolur efendim, bu şiiri ben yazdım ve ilk defa burada okuyorum.' 'İstersen bir de ben okuyayım' demiş padişah. 'Siz bilirsiniz.' Selim Han gerçekten teklemeksizin adamın az evvel okuduğu şiirin aynısını okumuş. Adam şaşkınlıklar içindeyken bu sefer Hasan Can atılmış: 'Bu şiiri ben de biliyorum sultanım,' demiş. 'Destur verirseniz ben deokuyayım’ o da okumuş. Sonra hemen yanındaki vezir ve diğerleri de sırasıyla okumuşlar.. Böylece huzurda şiiri okuyan on kişi çıkmış. Şair ne yapacağını şaşırmış. 'Nasıl oluyor anlayamıyorum efendim. Ama bu şiiri gerçekten ben yazdım' diye kendini savunmaya çalışmış. Neyse ki sonradan gerçeği anlatıp, adamcağızın gönlünü almışlar. Padişah'ın duyduğunu bir seferde ezberlediğini, Hasan Can'ın iki ve diğerlerinin de sırayla artan sayılarda ezberleyebüdiklerini söylemişler. Böylece şair de rahatlamış. Geliştiren Öyküler ( HAFIZANIN İHTİŞAMI )