Şunu bilin ki, bu durum dünyanın sonunun gelmesi demek değildir. Ünlü bir atasözümüz vardır: "Zararın neresinden dönülse kârdır" diye. Çocuğunuz büyümüş ve siz bu arada onun özgüveninin yetersiz olduğunu henüz fark etmiş olabilirsiniz. Düzeltmek kolay değildir. Ancak imkânsız da değildir.
Her şeyden önce, çocuğunuza karşı aşırı koruyucu bir anne rolü geliştirmiş olup olmadığınızı saptamanız gerekiyor. Eğer siz aşırı koruyucu bir anne iseniz, işe kendinizi değiştirmekle başlayacaksınız. Ancak daha önce şunu belirtmekte fayda var.
Her anne koruyucudur ve bunun sınırları vardır. Siz bu sınırları aşmış olabilirsiniz. Çocuğunuzun yapması gereken şeyleri bugüne dek siz yaptıysanız, siz aşırı koruyucu bir annesiniz demektir. Evet, ilk adım olarak, kendinizi değiştirmeye başlamalısınız. Tabi bu da çok kolay bir değişim olmayacaktır.
Neleri değiştirmelisiniz?
• Yaşama ve çocuğunuza bakış açınızı değiştirmelisiniz
• Artık, çocuğunuza güvenmeyi öğrenmelisiniz ki, o da kendine güvenebilsin
• Çocuğunuzun yeteneklerini ortaya koyabilmesi için ona fırsatlar yaratmalısınız
• Kendi yetiştiriliş tarzınızı, çocuğunuz için örnek almamalısınız
• Çocuğunuzu başka çocuklarla kıyaslamamalısınız
• Çocuğunuzun artık kendi başına yapması gerekli olan davranışlarda ,ona şans tanımalısınız. Kendi başına yemesi ve uyuması gibi. Eğer direnç gösterirse, bu doğaldır. Siz kararlı olmalısınız
• Çocuğunuzu başarısızlıklarından dolayı suçlamamalı ve aşağılayıcı kelimeler kullanmamalısınız
• Çocuğunuzun arkadaş ilişkilerini kontrol etmeli, ancak bunu ona belli etmemelisiniz
• Çocuğunuza sorumluluklar vermelisiniz. Başardığında ödüllendirmeli, başarısızlıklarında kınama-malısınız
• Çocuğunuzu yapabilecekleri konusunda yüreklendirmeli ve desteklemelisiniz
• Çocuğunuzun yanında, eşinizle hiçbir konuda kavgaya varan tartışmalar yapmamalısınız
• Çocuğunuza, onu sürekli bir şeylerden koruyor izlenimini vermemeli, eğer bu izlenimi yarattıysanız değiştirmelisiniz
• Çocuğunuza, kendi korkularınızı yansıtmamalısınız.
• Çocuğunuzla empati kurmalı ve onu anladığınızı hissettirmelisiniz
• Çocuğunuza haklı olduğu konularda, " aferin" demesini öğrenmelisiniz
• Çocuğunuzu yaptığı olumlu davranışlardan dolayı takdir etmelisiniz
• Çocuğunuza, yaşamın çirkinliklerini ve olumsuzluklarını dramatize ederek yansıtmamalısınız. Çünkü herşeye rağmen yaşam çok güzel. Öyle olmasaydı, burda olmazdık
Çocuğunuza yaşamı kötü ve olumsuz olarak empoze etmemelisiniz. Çünkü yaşam aslında kötü ve olumsuz değildir. Sizin kendi iç dünyanızdaki yaşam öyle olabilir. Ama çocukların hayatları güzeldir. Coşkuludur. Rengarenktir. Bazı yetişkinlerinki gibi sadece siyah ve beyaz değildir.
Çocukların iç dünyalarında tüm ana ve ara renkler vardır. Çocuğun dünyaya pozitif bakış açısını olumsuz yönde etkilemeye ve değiştirmeye anne-babası dahil, hiç kimsenin hakkı yoktur.
Çocuğun en büyük gereksinmelerinden biri mutlu bir yaşam sürme ihtiyacıdır ve anne-babanın da en büyük görevi bunu çocuğa yaşatmaktır.