Kararlılık, Saldırganlık Ve Pasiflik
Pek çok insan gerçekten agresif olduklarında, tamamen kabalaştıklarında, kararlı bir şekilde hareket ettiklerine inanırlar. Ve düzinelerce "Nasıl Kararlı Davranılır" adlı mükemmel kitaplara ve bir sürü insanın kararlı olma seminerlerine ve gruplarına katılmalarına rağmen, ne kadar çok stilde "bastırma ya da patlama" davranış biçimlerini kabul ettiklerini görmek oldukça şaşırtıcıdır. Bu tür insanlar sinirlenmelerine neden olan olaylar artsa bile çok nadir yanıt verirler. Bunun yerine, hiçbir şey söylemez, duygularını ağır pişirir, diğer malzemelerinde listeye eklerler ve sonunda küçük bir olay son damla olur ve bum.
Sinirliliğiniz artmaya başlar başlamaz, bunu karşı tarafa ifade ettiğinizde, uyardığınızda (kendinizi hakaret etmekten koruyarak) diğer insanlarla olan ilişkileriniz kaçınılmaz olarak daha iyi olur. Birçok insan yanlış bir şekilde küçük olayların açıklanmaya değer olmadığım düşünürler. "Neden kendimi bu kadar titiz ve aşırı alıngan göstereyim ki?" derler. Diğerleri "çok özel" olmakla övünürler. Bütün duygularım içeride hapsederler. Bu pasiflik ciddi bir psikolojik hatadır. Bu tür insanlar içlerine kapanık oldukları gibi dışarıya da kapalıdırlar. Çünkü bu, onların duygularım ifade etme (olumlu ve olumsuz) yoludur ve bu şekilde yakın ve sevgi dolu ilişkiler geliştirebilirler.
• Sizi rahatsız eden bir şey varsa, onu göğsünüzden söküp atın.
• Olumlu duygularınızı ifade ederken kararlı olun (aşk, minnettarlık, hayranlık, saygı ve şükran duygularınızı).
• Daha fazla duygusal risk alan biri olun.
Gereksiz utangaçlık ya da korku yüzünden ilişleriniz ifade etmekten çekinmeyin. Başkalarsın duygularınızı görmesini sağlayın ve nasıl yapıcı bir değişiklik olduğunu görün.
Aşırı özel olmak üzerine
"Tanıdığım pek çok insanın aksine, ağzımdan laf kaçırma konusunda çok sıkıyımdır" dedi Vvilliam. "Fakat şimdi kız arkadaşım diyor ki, ağzımdan laf almaya çalışmaktan yorulmuş. Onu kaybetmek istemiyorum, ama çok özel bir kişi olduğum gerçeği ne alışamaz mı?
"Ben çok özel birisiyim" ne anlama gelir? Genellikle, bu kişinin kapalı olduğu ve etrafının aşılmaz duvarlarla çevrili olduğu anlamına gelir. Birçok insan, birilerinin kişisel alanlarına girdiğini ya da tecavüz ettiğin! gördüklerinde, hemen üzüntüye kapılırlar. Bu reaksiyon gayet normal ve anlaşılırdır.
Demokrasi ve özgürlüğün bir parçası, kişisel mahremiyet hakkıdır. Kime sırrımızı vereceğimize ve onlara nasıl güveneceğimize karar vermek isteriz. Birisinin gizlice gözetlenip onun kişisel bilgilerinin. kamusal bilgi haline gelmesinden kim hoşlanır ki?
Bununla beraber, mahremiyet arzusu çok uzaklara götürülebilir. Bazı insanlar iyi ışık altında görünmek isterler. Kusurlarım gizlemek için yoldan çıkarlar, hatalarım kapatırlar ve ne ima ettiklerini asla söylemezler. Çünkü emin görünmek ve başkalarını etkilemek isterler. Bu tür insanlar gergin, sinirli olma eğilimindedirler ve kendini kabul etme konusunda acı çekerler.
İnsanların ne kadar ileri gidebilecekleri gerçekten ürkütücü. Basit sorulara bile cevap vermekte isteksizler "Kahvaltıda ne yedin?", "Ne işle uğraşıyorsun?" (Bu çok özel bir kişiye ait kesin ya da uç bir örnektir!)
• Genelde sırları olmayan, açık olan ve ne ima ettiklerini söyleyen ya da söylediği şeyleri ima eden insanlar, psikolojik olarak, ağzı sıkı arkadaşlarına göre daha sağlıklıdır.
Fakat her yerde ve herkese tüm hayat hikayelerin! anlatan şu ağzı kalabalıkları iyi bir örnek olarak almayın,
• Biraz daha açık olmayı deneyin ve diğerlerin! de içeri davet etme riskin! alın. Duvarlarınızda birkaç kapı ve pencere açın. Özel hayatınıza hak verilmiştir, fakat çok özel olmak gereksiz sinir ve depresyona neden olabilir. Ek olarak, çok özel olmak, kendinizi çok ulaşılmaz biri yapmak anlamına gelmez.
ALINTI